Bandilang ItimArticles covering the Coronavirus Disease 2019 (COVID-19) pandemic.
An original article by Adobong Anarkiya, an anarchist from the Filipino diaspora in the United States.
It has been 2-3 months since the COVID-19 virus had spread across the world infecting hundreds of thousands and killing tens of thousands, leading the World Health Organization (WHO) to declare it a pandemic. Within that span of time, places of work and schools here and abroad have shut down, effectively leaving people at risk of losing their jobs and becoming evicted from their homes.
Orihinal na pagsulat ni Malaginoo ng Bandilang Itim.
Una, nang lumala ang krisis, walang mass testing. Hindi raw kaya ng gobyerno. Hindi nila tuloy nalaman kung gaano kalala ang sitwasyon. Naubusan ng mga equipment ang mga ospital, kaya ang mga health worker na nag-aalaga, nagkasakit at pinauwi. Kada araw, nadadagdagan ang mga nagkakasakit, nauubusan na sila ng espasyo para sa bagong pasyente. Habang may mga politiko na kahit retirado na agad pinagpa-test, may mga namamatay nang hindi nalalaman kung COVID nga ang ikinamatay. Kapag may umaalma, may nagreklamo, pinaparatangan at inaaresto agad bilang terorista.
Original article written by sze-tao.
“This is not martial law. Our enemy is the virus.”
— some poor politician in Malacañang (living a simple life & shops at Jaeger-LeCoult ((Shoppers mob, take selfies with Duterte in upscale mall. Virgil Lopez. GMA News Online. May 7, 018. https://www.gmanetwork.com/news/news/nation/652465/shoppers-mob-take-selfies-with-duterte-in-upscale-mall/story/)))
Inhale slowly 1001, 1002, 1003, 1004. exhale slowly 1001, 1002, 1003, 1004.
We are in 1984. the Marcos nightmare is back.
Sinulat ng isang anonymous na anarkista sa kasalukuyang krisis ng COVID-19. Inilathala namin ito sa Bandilang Itim para sa kahalagahan nito sa mga anarkisista sa kapuluan.
Tiyak na nabago ang buhay mo sa pagdating ng virus. Bumuti o lalong naging masama ang lagay mo? KUNG SUMAMA ANG BUHAY MO, isa ka sa napakaraming mahihirap na dumaranas ngayon ng stress dulot ng pagkabahala sa impeksyon ng virus. Napa-praning dahil baka walang kainin ang pamilya at hindi makakilos upang makamit ang pangangailangan sa inyong bahay.